Amerikaanse Akita

Alles wat je moet weten over de Amerikaanse Akita

De Amerikaanse Akita is een grote, krachtige hond met een nobele en intimiderende houding. In het Japan werden ze oorspronkelijk gebruikt om koningshuizen en adel te beschermen. Deze honden jaagden en spoorden wilde zwijnen, zwarte beren, en af en toe op herten. De Japanse Akita wordt Akita Inu genoemd. Hierover laten meer.

De Akita deinst niet terug voor een uitdaging en is niet gauw bang. Daardoor zijn het onverschrokken en toegewijde beschermers van hun gezin. Als ze goed getraind en gesocialiseerd worden, kunnen het aanhankelijke, respectvolle en amusante honden zijn.

Als je een Akita mee naar huis neemt, verwacht dan dat ze veel verharen, en het kan zijn dat je kwijl van hun gezicht moet vegen. Eigenaars moeten, zonder twijfel, bereid zijn wat schoonmaakwerk te doen. Verder zijn ze eigenzinnig en wantrouwend tegenover vreemden. Hoewel dit wenselijke kwaliteiten zijn in een waakhond, zullen ze de hulp van een ervaren trainer nodig hebben als ze met andere dieren of mensen willen omgaan. Wees voorzichtig, nieuwkomers.

Dat gezegd hebbende, zijn honden van dit ras trouwe metgezellen die zich levenslang aan de juiste mens zullen hechten en die met adoratie en liefde zullen overstelpen. Het resultaat is dat als jij en je gezin de uitdaging aankunnen om een Akita te adopteren, je een levenslange vriend zult hebben die je niet zal teleurstellen.

Bekijk ook alle hieronder vermelde kenmerken van het Akita hondenras!

Algemene informatie

Oorsprong Akita

De Akita is genoemd naar de noordelijke Japanse provincie Akita, waar ze zouden zijn ontstaan. De Akita bestaat al sinds de jaren 1600, toen hij Japanse koningshuizen bewaakte en gebruikt werd om op gevogelte en groot wild (waaronder beren) te jagen.

Helen Keller introduceerde dit dappere ras in Amerika. De Japanners hadden veel respect voor Helen Keller en namen haar mee naar Shibuyu om het standbeeld van Hachiko te zien, een Akita die in de jaren 1920 wereldfaam verwierf om zijn loyaliteit. Hachiko’s eigenaar, een professor, kwam elke dag om 15 uur van zijn werk thuis, en zijn aanhankelijke hond begroette hem bij het treinstation. Toen de professor stierf, bleef Hachiko standvastig in zijn dagelijkse wake tot zijn eigen dood later.

Toen Helen Keller haar wens te kennen gaf een Akita te bezitten, kreeg ze een puppy, de eerste Akita die naar Amerika werd gebracht. Keller was extatisch over Kamikaze-go en was er kapot van toen hij op zo’n jonge leeftijd stierf. Toen de Japanse regering dit vernam, schonken ze haar officieel Kamikaze’s oudere broer, Kenzan-go. Keller beschreef Kamikaze later als “een engel in vacht” en het Akita ras als “zachtaardig, kameraadschappelijk en vertrouwend”.

Na WO II brachten terugkerende Amerikaanse militairen die in Japan gestationeerd waren meer Akita’s mee terug. 1956 wordt aan Thomas Boyd toegeschreven dat hij de eerste Akita voortbracht die in de Verenigde Staten pups verwekte. De Amerikaanse Akita ontwikkelde zich uiteindelijk tot een robuustere hond dan de Japanse Akita en werd daardoor zeer gewaardeerd.

Er waren er echter die zich aan de Japanse standaard wensten te houden. Dit ontketende een decennia durende strijd, die de aanvaarding door de Amerikaanse Kennel Club vertraagde. Uiteindelijk accepteerde de AKC in 1972 de Akita Club of America, maar de kloof blijft ook nu nog bestaan en is een bron van grote zorg voor Akita liefhebbers aan beide kanten.

Wat onmiskenbaar is, is de legendarische combinatie van onverschrokkenheid en loyaliteit van de Akita. Toen een Sumatraanse tijgerwelp verweesd werd, werden deze eigenschappen op de proef gesteld in de Londense dierentuin. De dierentuinwachters hadden speciale hulp nodig bij de opvoeding van de welp, dus kozen ze een Akita pup voor de klus. Ze wisten dat de Akita niet bang zou zijn en in staat zou zijn tot spel dat de tijgerwelp belangrijke levenslessen zou bijbrengen. Bovendien zou de dichte vacht van de Akita hem beschermen tegen scherpe klauwen, en de inherente trouw van de pup aan zijn speelkameraad zou het verwarde, verweesde welpje het broodnodige gezelschap en bescherming bieden. De Akita vervulde die rol bewonderenswaardig en ging “met pensioen” toen de tijger bijna volwassen was.

De amerikaanse akita is een hond die onbevreesd is, zelfverzekerd, en een onwrikbare toewijding aan het gezin zal tonen.

Amerikaanse Akita beschrijving

De Amerikaanse Akita is een grote, sterk uitziende hond met een grote kop en kleine, driehoekige ogen, en een zelfverzekerde, ruige houding.

Dit ras staat bekend om zijn onwrikbare toewijding aan zijn eigenaars, en ze kunnen verrassend lief en aanhankelijk zijn met gezinsleden. Denk aan een liefdevolle beschermer die je van kamer tot kamer zal volgen en wiens enige doel in het leven lijkt te zijn je te dienen.

De Amerikaanse Akita is een dapper ras dat als een natuurlijke beschermer voor hun gezin fungeert. Ze zijn eigenzinnig en deinzen niet terug voor een uitdaging. Ze blaffen gewoonlijk niet, tenzij er een goede reden voor is, maar ze zijn wel luidruchtig en maken vermakelijke knorren, kreunen en mompelen. Sommige eigenaars beweren dat hun hond onder de adem mompelt en in zichzelf lijkt te praten, terwijl anderen beweren dat hun hond een mening geeft over van alles, van hoe de afwasmachine in te laden tot wanneer de kinderen in bed moeten worden gestopt.

Terwijl deze vertederende “pratende” eigenschappen aan gezinsleden getoond worden, is de Amerikaanse Akita vaak afstandelijk en zwijgzaam bij bezoekers. Ze zijn van nature op hun hoede voor vreemden, maar zullen een huisgast verwelkomen zolang hun eigenaar aanwezig is.

Hoewel een Akita altijd een Akita zal blijven – een waardige en nuchtere aanwezigheid, geen feestbeest – kan het socialiseren van de Amerikaanse Akita pup met zoveel mogelijk blootstelling aan vriendelijke mensen helpen de rand van hun wantrouwen te verzachten.

Dit ras vindt het leuk om dingen in zijn bek rond te dragen, ook je pols. Dit is geen agressieve daad, maar eerder een manier om te communiceren met degenen om wie ze geven. Ze kunnen je naar hun riem leiden omdat ze een wandeling willen maken.

Veel eigenaars zijn betoverd door het gemekker van de Akita, maar als je het vervelend vindt, wijs je Akita gewoon een taak toe waarvoor ze iets moeten dragen. Met plezier halen ze de krant, je pantoffels, de post, of zelfs die sleutels die je steeds verkeerd opbergt.

De Akita is ook ongewoon in zijn verzorgingsgewoonten, hij likt zijn lichaam als een kat. En dat is niet hun enige “katachtige” trekje: ze besluipen hun prooi geluidloos, het lichaam laag bij de grond, net als een tijger. Dit is geen hond die zal grommen of blaffen als waarschuwing voor hij handelt.

De Amerikaanse Akita weegt tussen de 35 – 60 kg en heeft veel spierkracht. De Amerikaanse Akita is een dominant ras, en hij zal je willen domineren. Een goede training is essentieel, en de eigenaar moet de training leiden. Omdat dit ras zo toegewijd is aan zijn eigenaar, mag de band tussen de twee niet verbroken worden door de hond bij een trainer onder te brengen.

Het is van cruciaal belang tijd te besteden aan onderzoek naar hoe je een Amerikaanse Akita moet trainen voor je er een krijgt. Harde trainingsmethoden werken niet bij Akita’s. Als je training respectvol is, zal de hond jou op zijn beurt respecteren.

Verwacht echter dat het trainen langer duurt dan bij andere rassen. Hoewel dit ras zeer intelligent is, hebben ze een koppige eigenzinnigheid die de training kan en zal hinderen. Veel onderzoek doen naar hoe je een Akita kunt trainen voor je er een mee naar huis neemt, levert de beste resultaten op. Dit is geen ras voor beginners.

Ondanks hun publieke gereserveerdheid is de eigenzinnige en vastberaden Amerikaanse Akita een heel sociaal huisdier dat veel tijd met zijn gezin nodig heeft. Ze zijn niet geschikt als achtertuinhond. Gezelschap en trouw gaan hand in hand, en dat is waar het bij dit ras om gaat. Hen dwingen buiten te leven zonder de bescherming van hun gezin is de essentie van het Akita ras ontkennen. Een Amerikaanse Akita die eenzaam is en zich verveelt kan destructief en agressief worden.

Dit ras is niet aan te bevelen voor hondeneigenaars die voor het eerst een hond nemen, die een schoothondje zoeken, of die niet bereid zijn het commando te geven. Eigenaars die tijd en moeite kunnen en willen investeren in onderzoek en goede training, daarentegen, zullen beloond worden met een fijne, intelligente metgezel met onvoorwaardelijke trouw.

Een Akita kiezen brengt met zich mee dat je moet beslissen aan welke kant je wilt staan. De term voor dit debat is “de splitsing”, en die slaat op de vraag of de standaard van het ras Japans (Akita Inu) of Amerikaans is.

De Japanse Akita ook wel Akita Inu genoemd is kleiner, zowel in hoogte als in massa, zo zijn ze tot wel 10 – 15 kg lichter. Hun vosachtige kop staat in schril contrast met de brede kop van het Amerikaanse ras. De ogen van de Akita Inu zijn amandelvormig, terwijl de ogen van de Amerikaanse Akita driehoekig zijn. Een zwart masker is populair bij Amerikaanse Akita’s, maar het is een diskwalificatie voor shows in Japan, waar de aftekeningen op het gezicht wit zijn.

De natuurlijke jachtcapaciteiten van de Akita vertalen zich goed naar een verscheidenheid van activiteiten. Ze jagen nog steeds en kunnen groot wild op afstand houden tot de jager arriveert. Ze zijn ook in staat watervogels terug te halen. Ze zijn goed in speuren en behendigheid door hun katachtige bewegingen. Akita bezitters blijven degenen verbazen die geloven dat de aard van de Akita succes op dit gebied uitsluit. Hoewel de koppigheid van het ras het trainen moeilijk kan maken, winnen Akita’s en hun eigenaars steeds meer lintjes nu meer mensen de sensatie ontdekken die het werken met deze hond oplevert.

Uiterlijk verschil van het Akita ras

Amerikaanse Akita

Karakter van de Amerikaanse Akita

De Amerikaanse Akita is een wilskrachtige hond die van nature op zijn hoede is voor vreemden, maar toegewijd aan hun gezin. Ze zijn waakzaam, intelligent, en moedig. Ze zijn kunnen agressief zijn tegenover andere honden, vooral die van hetzelfde geslacht. Ze werken het best in een één-hond huishouden.

De Akita is aanhankelijk en speels met zijn gezin. Ze genieten van het gezelschap van hun gezin en willen graag deelnemen aan de dagelijkse activiteiten. Ze zijn spraakzaam en vinden het leuk om honden speelgoed en huishoudelijke voorwerpen te vervoeren.

Wees je ervan bewust dat de krachtige persoonlijkheid van de Akita intimiderend kan zijn. Ze zijn niet de hond voor een beginnend baasje, en ook niet geschikt voor mensen die bang zijn voor honden. Ze vereisen een eigenaar die streng maar liefdevol is in zijn of haar discipline.

Dit actieve ras vraagt veel beweging. Ze hebben veel beweging nodig om te voorkomen dat ze zich vervelen en daardoor destructief worden.

Als ze niet goed opgevoed worden, heeft de van nature beschermende Akita de neiging om agressief te worden. Training en socialisatie van de Amerikaanse Akita is van jongs af aan essentieel. Bedenk dat dit ras eigenzinnig is, dus extra geduld is nodig om ze juiste hondse manieren aan te leren.

Amerikaanse Akita verzorging

Wanneer ze binnen met hun gezin leven, is de Amerikaanse Akita het gelukkigst en presteert hij het best. Hoewel dit ras niet hyper is, hebben ze wel dagelijkse beweging nodig. Akita’s hebben 30 minuten tot een uur beweging per dag nodig; favoriete activiteiten zijn stevige wandelingen, joggen ook wel canicross genoemd (voor volwassen honden ouder dan twee jaar), en ravotten in de tuin.

Een gevarieerde routine is het beste voor dit ras, vanwege zijn hoge intelligentie. Je wilt geen verveelde hond. Dat leidt tot gedragingen als blaffen, graven, kauwen, en agressie. Betrek de Akita bij gezinsactiviteiten en vermijd ze voor langere tijd alleen te laten.

Een veilig omheind erf is ook belangrijk, zowel voor de veiligheid van de hond als voor de veiligheid van vreemden die per ongeluk hun territorium kunnen betreden. Hoewel ze gewoonlijk niet agressief zijn tegen bezoekers als hun gezin aanwezig is, zijn alle kansen verkeken als hun eigenaars niet aanwezig zijn. De Akita is een trouwe beschermer die zich zal verdedigen tegen elke bedreiging die hij opmerkt.

Bij het opvoeden van een Amerikaanse Akita moet bijzondere zorg besteed worden. Tussen de leeftijd van vier en zeven maanden groeien deze honden snel, waardoor ze vatbaar zijn voor botaandoeningen. Ze gedijen goed op een hoogwaardige, caloriearme honden voeding die voorkomt dat ze te snel groeien. Sta je pup bovendien niet toe op harde oppervlakken zoals stoep te rennen en te spelen; normaal spelen op gras is aanvaardbaar. Dwing je hond niet om op harde oppervlakken te springen of te joggen tot hij of zij minstens twee jaar oud is en hun gewrichten volledig gevormd zijn (puppy behendigheidsklassen, met hun sprongen van een centimeter, zijn prima).

Voeding

3 tot 5 kopjes droogvoer van hoge kwaliteit per dag wordt aanbevolen.

OPMERKING: De hoeveelheid voedsel die je volwassen hond opneemt wordt bepaald door zijn grootte, leeftijd, lichaamsbouw, stofwisseling, en activiteitsniveau. Honden zijn, net als mensen, individuen die niet dezelfde hoeveelheid voedsel nodig hebben. Het spreekt bijna vanzelf dat een hond die erg actief is meer nodig zal hebben dan een hond die een bankzitter is. De kwaliteit van het hondenvoer dat je koopt is ook belangrijk – hoe beter het hondenvoer, hoe verder het zal gaan in de richting van het voeden van je hond en hoe minder je er van in de voerbak van je hond hoeft te schudden.

Raadpleeg je dierenarts over het samenstellen van een dieet dat afgestemd is op de specifieke behoeften van je hond.

Verzorging en vachtkleur

De Amerikaanse Akita komt voor in een verscheidenheid van kleuren en kleurencombinaties, waaronder zwart, wit, chocolade, een kleur en wit combinatie, en gestroomd. De Amerikaanse Akita heeft een dubbele vacht, waarbij de ondervacht dicht en pluche is en de bovenvacht kort.

De verzorging van de Akita is in het algemeen niet al te moeilijk. Maar omdat de hond verhaart, zul je vaak moeten stofzuigen als je dit ras kiest. De vacht komt op meubels, kleding, vaatwerk en in voedsel. Zwaar verharen gebeurt twee tot drie keer per jaar. Wekelijks borstelen vermindert de hoeveelheid haar in je huis en onderhoudt de vacht van de hond.

Ondanks hun neiging tot zelfverzorging hebben Akita’s ongeveer om de drie maanden een bad nodig. Vaker is natuurlijk aanvaardbaar als je hond in een modderplas rolt of in iets stinkends. Eenmaal per maand moeten de nagels geknipt worden, en de oren moeten eenmaal per week gecontroleerd worden op vuil, roodheid, of een nare geur, die op een infectie kunnen wijzen. Om problemen te voorkomen, maak je de oren eenmaal per week schoon.

Zoals bij alle hondenrassen is het van belang om al op jonge leeftijd met de verzorging van de Akita te beginnen. Door van het verzorgen een plezierige en rustgevende ervaring te maken, zal je pup uitgroeien tot een grote, eigenzinnige volwassene.

Kinderen en andere dieren

Interacties tussen honden en kinderen moeten altijd onder toezicht van volwassenen gebeuren, en dit geldt vooral voor dit ras. Geen kind zou een trouwere beschermer en speelkameraad kunnen hebben dan een Amerikaanse Akita, maar een Amerikaanse Akita die mishandeld wordt kan een blok aan het been worden en zelfs het leven van je kind in gevaar brengen. Het is van cruciaal belang kinderen te leren respectvol en vriendelijk met honden om te gaan in al hun interacties met hen. Zelfs met goed getrainde honden moet spelen tussen honden en kinderen altijd onder toezicht gebeuren.

Dit gezegd zijnde, is de Amerikaanse Akita het meest geschikt voor gezinnen met oudere kinderen. Ze moeten echter meestal in een één-huishouden leven, want ze kunnen agressief zijn tegen andere honden en zullen andere huisdieren achtervolgen als ze niet goed getraind zijn.

De rasverenigingen

Zoals je waarschijnlijk wel weet zijn er heel veel rasverenigingen te vinden in ons land. Dit is dan ook niet anders als het aankomt op de Amerikaanse Akita. We kennen in ons land de NipponInu.

Deze club is echt speciaal bedoeld voor dit mooie ras. Het is een club die zich onder andere inzet voor een beter fokbeleid voor deze honden. Daarnaast houden ze regelmatig lezingen voor hondeneigenaren om ze meer te leren over het bijzondere ras wat ze eigenlijk in huis hebben.

Bekende fokkers

Iedereen die er over nadenkt om dit ras in huis te halen zou ervoor moeten kiezen om een goede fokker te benaderen. Dit is noodzakelijk om meer zekerheid te hebben dat het een gezonde hond zal worden. Voor het kopen vaan een Samoyed is het van belang om te kiezen voor fokkers die zijn aangesloten bij de Club van hierboven.

Atarashihadjimari

Bearows

Ben jij een erkende fokker en sta je er niet tussen? Neem contact met ons op en we plaatsen je erbij.

Conclussie

We hopen dat jij nu een duidelijk beeld hebt gekregen over de Amerikaanse Akita. Wil je ook meer informatie lezen over de Akita Inu? Dan kan hier.