Elleboogdysplasie

Elleboogdysplasie (ED) bij de hond – alles wat je moet weten

Hoewel je er niet op zit te wachten is het mogelijk dat jouw hond op een gegeven moment te maken krijgt met een bepaalde ziekte of een aandoening. Hier kom je nu eenmaal niet altijd onderuit. Een van de meest voorkomende aandoeningen bij honden is een elleboogdysplasie. We zien dat er nog altijd een hoop onduidelijkheid bestaat over deze aandoening. Om je zo goed mogelijk op weg te helpen hebben we hieronder alles op een rijtje gezet wat je moet weten over elleboogdysplasie bij de hond.

Wat is elleboogdysplasie bij de hond?

Laten we eerst eens kijken wat elleboogdysplasie eigenlijk betekend. Het woord “dysplasie” staat ook wel voor “afwijking van de ontwikkeling”. De ellenboog is een complex gewricht aangezien het van belang is voor het laten werken van drie verschillende botten. Als de drie botten als gevolg van een abnormale ontwikkeling niet perfect in elkaar passen, is er sprake van een abnormale concentratie van in een bepaald deel van het ellebooggewricht. Elleboogdysplasie betekent dat de structuur van het gewricht abnormaal is. Bij elleboogdysplasie is het zo dat de hond minder makkelijk kan bewegen. De gewrichten glijden namelijk niet meer soepel over elkaar heen maar schuren echt. Dit kan veel pijn en ongemak veroorzaken bij de hond.

Symptomen van elleboogdysplasie

Het is van belang om altijd te kijken of jouw hond mogelijk symptomen van deze aandoening vertoond. Honden die lijden aan elleboogdysplasie vertonen vaak al op jonge leeftijd al diverse symptomen. Deze beginnen meestal vanaf het moment dat ze 5 maanden oud zijn, maar sommige kunnen pas na 4-6 jaar worden gediagnosticeerd. Aangetaste honden ontwikkelen een kreupelheid van de voorste poten die meestal over een periode van weken tot maanden verergert. Kreupelheid is meestal erger na het sporten en lost meestal nooit helemaal op met rust. Vaak zijn beide voorbenen aangetast. Dit kan het opsporen van kreupelheid wat lastig maken omdat het vaak niet altijd duidelijk is. Wanneer beide ellebogen zijn aangetast is de hond meestal niet meer bereid om lange tijd te wandelen. Hij kan zelfs weigeren om een wandeling te maken.

Behandeling van elleboogdysplasie

De behandeling is afhankelijk van de ernst van de aandoening van jouw hond. In de meeste gevallen wordt een operatie aanbevolen. Echter zal de arts een andere medische behandeling aanbevelen als het probleem erg mild is of zo ernstig is dat het gewricht waarschijnlijk geen baat heeft bij een routinematige operatie. Tevens is het mogelijk om de hond bepaalde supplementen voor te schrijven om de aanmaak van het smeersel in het gewricht te stimuleren. De soort operatie is afhankelijk van de primaire oorzaak van de elleboogdysplasie. Vaak wordt de operatie arthroscopisch uitgevoerd, maar conventionele open chirurgie kan ook worden uitgevoerd. Enkele mogelijkheden voor de operatie zijn onder andere de volgende:

• Verwijdering van los kraakbeen in de ellenboog van de hond
• Correctie van het gewricht door de ellepijp door te snijden voor beter herstel
• Gewrichtsvervanging als de ellenboog ernstig is aangetast

Bron:

anicura, mcvoordieren